Sprzedaż wierzytelności polega na przeniesieniu praw do konkretnej wierzytelności z jednego podmiotu na drugi. Co najważniejsze, wierzytelność może zostać sprzedana osobie trzeciej (np. firmie windykacyjnej), bez uprzedniej zgody dłużnika. Sprzedaż zostaje dokonana poprzez zawarcie umowy cesji, którą regulują art. 509-516 kodeksu cywilnego. Sprzedaż długu potocznie zwana jest także przelewem wierzytelności.
Jak powinna wyglądać umowa sprzedaży wierzytelności oraz jakie podstawowe informacje powinna zawierać?
Forma umowy sprzedaży wierzytelności, na pierwszy rzut oka nie powinna niczym odbiegać od innego rodzaju umów. Powinna zawierać przede wszystkim tytuł, datę i miejscowość jej zawarcia, a także podanie danych osobowych dotychczasowego właściciela uprawnień (wierzyciela, cedenta) oraz przyszłego nabywcy (cesjonariusza), a więc podanie imion i nazwisk, adresów zamieszkania, numerów PESEL, serii dowodów osobistych oraz numerów NIP.
Oprócz podstawowych informacji, w umowie powinno znaleźć się wskazanie tytułu wierzytelności oraz określenie jej wartości, wraz z dodatkowymi kosztami, np. odsetkami za nieterminową spłatę. Cedent powinien złożyć oświadczenie, iż należy ona do niego oraz nie stanowiła przedmiotu innych przelewów (jeśli było inaczej, taka informacja również powinna zostać zawarta w umowie). Ważne jest również, aby określić, kiedy i w jaki sposób ma zostać przekazana cena sprzedaży oraz zawarcie informacji, kto ponosi koszty z tytułu podatku od zawartej transakcji – pozwoli to na uniknięcie ewentualnych nieporozumień. Należy też nadmienić, że do zawarcia umowy nie jest wymagana zgoda osób trzecich.
Podpisując umowę sprzedaży, wierzyciel zobowiązuje się również do przekazania podczas postępowania egzekucyjnego lub sądowego dodatkowych dokumentów lub informacji, mających istotne znaczenie w sprawie. Co najważniejsze, strony muszą zobowiązać się także do nieujawnienia informacji dotyczących umowy (w jakiejkolwiek formie) innym podmiotom.
